Στα παρασκήνια των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, πάντως, επικρατεί ανησυχία ότι η βιαστική στροφή προς τα κρυπτονομίσματα μπορεί να δημιουργήσει κινδύνους για τους τραπεζικούς λογαριασμούς
Πριν από μερικά χρόνια, οι τραπεζικοί αξιωματούχοι δεν ήθελαν να… ακούν για χρήση και υιοθέτηση των κρυπτονομισμάτων. Τώρα, οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες ασχολούνται συνεχώς με αυτά.
Σε ενημερώσεις επενδυτών, δημόσιες παρουσιάσεις και συνεδριάσεις με ρυθμιστικές αρχές, τα στελέχη του χρηματοοικονομικού τομέα σπεύδουν να ολοκληρώσουν τα νέα τους σχέδια, όπως η ανάπτυξη νέων κρυπτονομισμάτων υπό τραπεζική εποπτεία και δάνεια που θα συνδέονται με ψηφιακά περιουσιακά στοιχεία, σύμφωνα με ανάλυση των NYT.
Το ρίσκο του πολιτικού καιροσκοπισμού είναι υψηλό, δεδομένου ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένθερμος υποστηρικτής και επενδυτής της αγοράς κρυπτονομισμάτων – όπως και η οικογένειά του, όπως σημειώνει η ανάλυση.
Επιπλέον, επικρατεί σε έναν βαθμό αίσθημα ζήλιας από τους παραδοσιακούς χρηματοοικονομικούς κύκλους προς τα πλούτη που απέκτησαν εταιρείες και επενδυτές που άλλοτε ήταν περιθωριοποιημένοι, λόγω της «εκτίναξης» του Bitcoin πάνω από τα 100.000 δολάρια.
Ωστόσο, στα παρασκήνια των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων επικρατεί ανησυχία ότι η βιαστική στροφή προς τα κρυπτονομίσματα μπορεί να δημιουργήσει κινδύνους για τους τραπεζικούς λογαριασμούς, τους οποίους η Wall Street και η Ουάσινγκτον έχουν αρχίσει μόλις να αντιλαμβάνονται.
Αυτή η ανησυχία επικεντρώνονται στη δημιουργία ενός διατραπεζικού συστήματος καταθέσεων και πληρωμών που θα βασίζεται στην τεχνολογία κρυπτογράφησης και blockchain. Το συγκεκριμένο σύστημα, εφόσον δημιουργηθεί, θα συνοδεύεται από πρακτικές προστασίας για τους καταναλωτές και από ρυθμιστική εποπτεία.
Το σύστημα σχεδιάζεται από κορυφαία στελέχη και δικηγόρους μεγάλων αμερικανικών τραπεζών, όπως η JPMorgan, η Bank of America και η Citi και ενσωματώνει τα stablecoins. Η αξία τους είναι σταθερή έναντι του αμερικανικού δολαρίου, σε αντίθεση με κρυπτονομίσματα όπως το Bitcoin που δεν έχουν τέτοιον περιορισμό και συνεπώς μπορούν να παρουσιάζουν τεράστιες διακυμάνσεις στην τιμή τους.
Πιθανό τέτοιο σύστημα θα λειτουργούσε ως εξής: Πελάτης βάζει τα χρήματά του στην τράπεζα και παίρνει ως αντάλλαγμα stablecoins. Ο καταναλωτής μπορεί ύστερα να τα χρησιμοποιήσει, για παράδειγμα, για αποστολές στο εξωτερικό ή για διεθνείς πληρωμές με χαμηλότερο κόστος.
Τα κεφάλαια που ένας πελάτης ανταλλάσσει για stablecoins είναι το αντίστοιχο του εγγυημένου εισοδήματος. Σχετικός νόμος που εγκρίθηκε το καλοκαίρι στις Ηνωμένες Πολιτείες με διακομματική στήριξη απαιτεί από τις τράπεζες να επενδύουν τα χρήματα που λαμβάνουν για stablecoins σε κρατικά ομόλογα και άλλα περιουσιακά στοιχεία με πολύ χαμηλό ρίσκο. Τα ομόλογα έχουν αποδόσεις, τις οποίες η τράπεζα κρατά.
Η καθιερωμένη πρακτική της αυτόματης ομοσπονδιακής ασφάλισης καταθέσεων δεν ισχύει για τα stablecoins. Δηλαδή σε περίπτωση κατάρρευσής τους, δεν υπάρχει εγγύηση για κρατική στήριξη των καταναλωτών.
Κάθε δολάριο που πάει σε stablecoin, αντί σε έναν παραδοσιακό τραπεζικό λογαριασμό, ουσιαστικά συρρικνώνει το μέγεθος του χαρτοφυλακίου δανείων και την καταθετική βάση τράπεζας. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι οι τράπεζες θα μπορούσαν να έχουν λιγότερες καταθέσεις, για να δώσουν σε στεγαστικά ή επιχειρηματικά δάνεια.
Ο Μάικ Κάγκνεϊ, διευθύνων σύμβουλος της ψηφιακής τράπεζας Figure, προέβλεψε ότι η άνοδος των stablecoins θα συμβεί εις βάρος των τραπεζικών καταθέσεων. «Δεν χρειάζεσαι μεγάλη φυγή καταθέσεων για να πιέσεις πραγματικά τις τράπεζες», ανέφερε.
Ορισμένοι βέβαια δεν πιστεύουν ότι το αποτέλεσμα θα είναι καταστρεπτικό. «Ο τρεχούμενος λογαριασμός των καταναλωτών είναι κατά πάσα πιθανότητα ασφαλής», υποστήριξε ο Τιμ Σπενς, διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας Fifth Third, η οποία σκοπεύει να αρχίσει να δέχεται stablecoins.
Νέες εταιρείες του κλάδου προσφέρουν stablecoins και μεγάλοι «παίκτες» του λιανεμπορίου, όπως η Walmart και η Amazon, φέρεται να εξετάζουν τη δημιουργία δικών τους ψηφιακών νομισμάτων. Αν τέτοιου είδους περιουσιακά στοιχεία γίνουν δημοφιλή, θα επιτρέψουν στους πελάτες να αγοράζουν αγαθά και να πληρώνουν για υπηρεσίες χωρίς να χρειάζονται τραπεζικό λογαριασμό σε υφιστάμενη τράπεζα.
Οι τράπεζες, επομένως, συζητούν μεταξύ τους πώς να δημιουργήσουν ένα μεγάλο δικό τους stablecoin. Επίσης, κάνουν και αντιστάθμιση κινδύνου, αναπτύσσοντας και η κάθε μία ένα δικό της stablecoin στην περίπτωση που χρειαστεί. Πάντως, κανένα από αυτά τα νομίσματα δεν αναμένεται να διατεθεί προς χρήση πριν από το τέλος του έτους.
Εντωμεταξύ, πολλοί βετεράνοι του τραπεζικού τομέα δηλώνουν ενοχλημένοι από την ταχύτητα των αλλαγών. «Αν ο τραπεζικός κλάδος ήταν απόλυτα ειλικρινής, θα έλεγε ότι εύχεται να μην είχαν εφευρεθεί ποτέ τα stablecoins», επεσήμανε τραπεζικός δικηγόρος στους NYT.