Σπίτι στην Κέρκυρα χωρίς πόρτες και παράθυρα εντυπωσίαζει τους New York Times – Αφιερώνουν εκτενές άρθρο στο ασυνήθιστο αυτό σπίτι
Μια ριζοσπαστική προσέγγιση στη σύγχρονη αρχιτεκτονική εντυπωσίασε την εφημερίδα New York Times, με επίκεντρο ένα σπίτι στην Κέρκυρα που καταργεί κάθε παραδοσιακή έννοια οικιακής «προστασίας» από το φυσικό περιβάλλον.
Το σπίτι, σχεδιασμένο από τον Βρετανό αρχιτέκτονα Piers Taylor, δεν διαθέτει ούτε πόρτες ούτε γυάλινα παράθυρα. Αντί γι’ αυτό, ανοίγεται πλήρως προς το τοπίο της κερκυραϊκής υπαίθρου, σε μια τολμηρή και μινιμαλιστική σύνθεση που συνομιλεί άμεσα με τη φύση και την παράδοση του νησιού.
Χτισμένο με περιορισμένο προϋπολογισμό αλλά σαφές όραμα, το πρωτότυπο οίκημα αποτελεί απόλυτη δήλωση για τη σχέση ανθρώπου και περιβάλλοντος. Με υπαίθριους χώρους διαβίωσης, μεταλλικές στέγες και υπνοδωμάτια λαξευμένα σε πλαγιά, ο σχεδιασμός ενσαρκώνει τη φιλοσοφία της απλότητας και της σύνδεσης με τη γη – μια φιλοσοφία που ο αρχιτέκτονας κουβαλά από την παιδική του ηλικία στην Ελλάδα.
Πέρα από αρχιτεκτονική πρόταση, το σπίτι στην Κέρκυρα γίνεται σύμβολο ελευθερίας, βιωσιμότητας και επαναπροσδιορισμού της έννοιας της «κατοικίας» σε ένα φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον που παραμένει ανεπιτήδευτα αυθεντικό.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα αγόραζαν ένα σπίτι στο οποίο δεν θα μπορούσαν να κλείσουν κανένα από τα παράθυρα ή τις πόρτες. Αλλά όταν ο Piers Taylor, ένας αρχιτέκτονας με έδρα κοντά στο Bath της Αγγλίας, άρχισε να σχεδιάζει ένα δεύτερο σπίτι για την οικογένειά του στο ελληνικό νησί της Κέρκυρας, πέταξε αυτή τη βαρετή σύμβαση στη θάλασσα.
«Όταν ήμασταν σε διακοπές, δεν ήθελα να μοιάζει με το σπίτι – ήθελα να νιώθω εντελώς διαφορετικά», δήλωσε ο 57χρονος Dr. Taylor, ιδρυτής της εταιρείας Invisible Studio. «Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ήθελα το σπίτι να αισθάνεται πραγματικά ακατέργαστο και πραγματικά συνδεδεμένο με αυτό το άγριο τοπίο, χωρίς κανέναν απολύτως διαχωρισμό».
Το αποτέλεσμα είναι ένα ανθεκτικό σπίτι, χτισμένο με μικρό προϋπολογισμό, το οποίο είναι αδύνατο να κλείσει από τα στοιχεία της φύσης. Ο κύριος χώρος διαβίωσης και η κουζίνα του είναι μια υπαίθρια βεράντα κάτω από μια στέγη από κυματοειδές μέταλλο.
Τα υπνοδωμάτια και τα μπάνια του, σε δύο επίπεδα κάτω από τον κύριο χώρο διαβίωσης, είναι σκαμμένα στην πλαγιά ενός λόφου και μπορούν να κλειστούν μόνο εν μέρει με μεταλλικές σήτες και πλαστικές κουρτίνες. Δεν υπάρχουν γυάλινα παράθυρα ή πόρτες, με αποτέλεσμα τα δωμάτια να είναι για πάντα εκτεθειμένα.
Ο Dr. Taylor, ο οποίος καταλαβαίνει τόσο τη λιτότητα όσο και τον εξωφρενικό σχεδιασμό, έχοντας φιλοξενήσει τις εκπομπές του BBC «The House That £100k Built» και «The World’s Most Extraordinary Homes», κατέληξε σε αυτή τη ριζικά μινιμαλιστική ιδέα μετά από μια ζωή μάθησης για το φυσικό περιβάλλον και τις οικοδομικές παραδόσεις της Κέρκυρας.
Ως παιδί, πέρασε πολλά καλοκαίρια στην Κέρκυρα με τους γονείς του, μένοντας σε μια ταβέρνα στην παραλία, όπου δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα και όπου έτρωγαν μόνο ό,τι μπορούσαν να πιάσουν ή να καλλιεργήσουν οι οικοδεσπότες τους. Όταν δημιούργησε τη δική του οικογένεια, εισήγαγε τη σύζυγό του, Sue Phillips, σήμερα 60 ετών, και τα τέσσερα παιδιά τους, σήμερα 14 έως 34 ετών, στις ρουστίκ απολαύσεις του νησιού.
«Επιστρέψαμε, και επιστρέψαμε, και ξανά και ξανά», δήλωσε ο Δρ Τέιλορ, ο οποίος έχει διδακτορικό δίπλωμα από τη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, στην Αγγλία. «Είναι ένα μέρος με το οποίο αισθάνομαι απίστευτα συνδεδεμένος».
Για χρόνια ονειρευόταν να χτίσει ένα σπίτι στο νησί. Τα οικόπεδα στο νερό ήταν απρόσιτα, αλλά παρατήρησε ότι η γη στους λόφους κόστιζε πολύ λιγότερο. «Η γη στο νερό είχε πενταπλάσιο κόστος από τη γη στους λόφους», είπε.
Το 2014, βρήκε ένα ηλιόλουστο οικόπεδο περίπου ενός στρέμματος σε έναν ελαιώνα με αναβαθμίδες σε μια σχετική τιμή ευκαιρίας. «Ήταν ένα άθλιο κομμάτι γης με πολύ περίεργο σχήμα και δεν υπήρχε προφανές μέρος για να χτίσουμε κάτι», είπε.
Αυτός και η κα Phillips προσέφεραν 50.000 ευρώ και οι πωλητές δέχτηκαν. Η γραφειοκρατία καθυστέρησε τη διαδικασία για δύο χρόνια, αλλά το ζευγάρι έκλεισε τελικά το ακίνητο το 2016.
Όταν άρχισε να σχεδιάζει το σπίτι, ο δρ Τέιλορ θυμήθηκε τις σπουδές του στην Αυστραλία, όπου είχε εμπνευστεί από τους Αυστραλούς αρχιτέκτονες Glenn Murcutt και Richard Leplastrier, οι οποίοι είχαν σχεδιάσει και οι δύο σπίτια που άνοιγαν διάπλατα στο φυσικό τους περιβάλλον, αγκαλιάζοντας τον ήλιο, τα φυτά και τον άνεμο.
«Ο Leplastrier ζούσε σε αυτό το εξαιρετικό σπίτι βόρεια του Σίδνεϊ χωρίς καθόλου τζάμια», είπε ο Δρ Taylor. “Ήταν μια απίστευτα πρωτόγονη καλύβα, με όλες αυτές τις οθόνες που άνοιγαν. Πήγα εκεί πριν από 27 χρόνια και εντυπωσιάστηκα από την απλότητά του”.
Με στόχο να χτίσει κάτι παρόμοιο ανεπιτήδευτο, αλλά προσαρμοσμένο στα υλικά και τις μεθόδους κατασκευής που χρησιμοποιούνται συνήθως στην Κέρκυρα, άρχισε να σχεδιάζει ένα σπίτι 2.700 τετραγωνικών μέτρων με εξαιρετικά περιορισμένο προϋπολογισμό.
Φτιαγμένο κυρίως από σκυρόδεμα, το σπίτι δεν έχει εσωτερικούς διαδρόμους ή σκάλες, ούτε ξύλο ή χαλί. Οι εξωτερικές σκάλες και οι βεράντες παρέχουν πρόσβαση σε ένα υπνοδωμάτιο στο κάτω επίπεδο, τρία υπνοδωμάτια και δύο μπάνια στο δεύτερο επίπεδο, και το σαλόνι και την κουζίνα στην κορυφή.
Στην κουζίνα, περισσότερο σκυρόδεμα δημιουργεί μια κεντρική νησίδα με νεροχύτη, επαγωγική εστία μαγειρέματος και ψυγεία και καταψύκτες κάτω από τον πάγκο. Ενσωματωμένοι πάγκοι από σκυρόδεμα περνούν από το χώρο μαγειρέματος στο καθιστικό.
Η εξάλειψη ακριβών στοιχείων, όπως παράθυρα και πόρτες, καθώς και υψηλής ποιότητας εσωτερικά τελειώματα, διατήρησε το κόστος σε περίπου 175.000 δολάρια κατά τη διάρκεια των δυόμισι ετών κατασκευής, ένα κλάσμα από αυτό που κοστίζουν συνήθως σπίτια παρόμοιου μεγέθους.
Η οικογένεια άρχισε να χρησιμοποιεί το σπίτι πέρυσι το καλοκαίρι και το βρήκε εκπληκτικά άνετο, ακόμη και απελευθερωτικό σε σύγκριση με ένα κλιματιζόμενο σπίτι που είναι απομονωμένο από το περιβάλλον του.
«Όλα τα παιδιά το λατρεύουν, και όλοι οι φίλοι μας το λατρεύουν», δήλωσε ο Δρ Τέιλορ, προσθέτοντας ότι η σκιά από την οροφή και ο φυσικός αερισμός διατηρούν τους χώρους δροσερούς, ακόμη και τις ζεστές ημέρες, χωρίς τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος.
Η οικογένεια χρησιμοποιεί σίτες για τα έντομα στα ανοίγματα των υπνοδωματίων για να κρατήσει τα έντομα μακριά. Όταν δεν βρίσκονται στο σπίτι, κλείνουν τα ανοίγματα με γαλβανισμένα μεταλλικά πλέγματα για ασφάλεια. «Η καταρρακτώδης βροχή θα περάσει», δήλωσε ο Δρ Τέιλορ. «Αλλά δεν πειράζει, γιατί είναι έτσι διαμορφωμένο ώστε να το αντέχει».
Ακόμη και αν η οικογένεια βρίσκει περιστασιακά στοιχεία ότι οι κατσίκες του βουνού έχουν μπει στην κουζίνα, το να είσαι τόσο συνδεδεμένη με τη γη αξίζει τον κόπο. «Η ένταση του φωτός, οι μυρωδιές των φυτών, ο θόρυβος των τζιτζικιών – είναι σαν όλα να είναι ανεβασμένα στο 11», είπε. «Υπάρχει κάτι εντελώς καθαρτικό όταν βρίσκεσαι εκεί».
Πηγή: New York Times