Στο Μέγαρο Μαξίμου επαναφέρουν τα πραγματικά γεγονότα: τις κλειστές τράπεζες, τον διχασμό, το δημοψήφισμα, την απειλή εξόδου από το ευρώ και την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, τονίζοντας ότι η ιστορική μνήμη δεν διαγράφεται επειδή αλλάζει το επικοινωνιακό αφήγημα
Στο Μέγαρο Μαξίμου παρακολουθούν με ψυχραιμία αλλά και διακριτή ειρωνεία την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να επανεμφανιστεί στο προσκήνιο, φορώντας έναν νέο μανδύα πολιτικής ωριμότητας. Κυβερνητικές πηγές διακρίνουν πίσω από την πρόσφατη δημόσια παρουσία του έναν «επικοινωνιακό αντιπερισπασμό» που προσπαθεί να σβήσει τα σημάδια του 2015.
Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά ανώτερα στελέχη, «η ιστορία της εποχής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει γραφτεί και δεν ξαναγράφεται, παρά τις προσπάθειες κάποιων να την αναθεωρήσουν».
Η πολιτική κληρονομιά του 2015 στο μικροσκόπιο
Κυβερνητικές πηγές επιμένουν ότι «πρόκειται για μία μαύρη περίοδο, που φέρει την υπογραφή του πρωταγωνιστή της, του Αλ. Τσίπρα». Υπενθυμίζουν ότι η κοινωνία έχει ζήσει και πληρώσει τις συνέπειες εκείνης της περιόδου, με αποκορύφωμα «την εξαπάτηση των πολιτών, το κλείσιμο των τραπεζών και του χρηματιστηρίου, την επιβολή capital controls, τον κίνδυνο άτακτης χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ, τις αλησμόνητες εικόνες συνταξιούχων που σχημάτιζαν ουρές ώστε να αναλάβουν λίγα χρήματα από ATM, τη μετανάστευση πολλών νέων».
Για το σημερινό επιτελείο της κυβέρνησης, η συζήτηση που επιχειρείται να ανοίξει γύρω από τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα εκείνης της περιόδου είναι προσχηματική. Όπως σημειώνουν, «είναι μία περίοδος που οδήγησε στο δημοψήφισμα και στον διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, σε ένα περιβάλλον πρωτόγνωρης τοξικότητας».
Το συμβούλιο αρχηγών δεν τον «ξεπλένει»
Η αναφορά του πρώην πρωθυπουργού στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών του Ιουλίου 2015 θεωρείται, από κύκλους του Μαξίμου, αποπροσανατολιστική. Όπως υπενθυμίζεται, «όλα αυτά έγιναν επί των ημερών του κ. Τσίπρα, για την ακρίβεια μέσα σε λίγους μήνες του 2015. Σχεδόν όλα προηγήθηκαν του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, που άλλωστε έχει άτυπο χαρακτήρα και για το οποίο έχουν δοθεί απαντήσεις από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και τον Σταύρο Θεοδωράκη».
Η ουσία, όπως λένε, δεν είναι στο εάν ενημερώθηκαν οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις. Είναι στο ότι η χώρα οδηγήθηκε στα πρόθυρα του χάους, και αυτό δεν έγινε κατά λάθος. Έγινε επειδή, όπως σημειώνεται, «ο κ. Τσίπρας έπαιξε το μέλλον της χώρας στα ζάρια, την έθεσε σε κίνδυνο».
Χάρη σε ποιους δεν κατέρρευσε η χώρα
Κυβερνητικοί κύκλοι επισημαίνουν πως «χάρη στο θάρρος άλλων πολιτικών δυνάμεων, ανάμεσά τους η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, κρατήθηκε η χώρα στην Ευρώπη». Αυτό το στοιχείο δεν είναι απλώς αναφορά σε έναν συσχετισμό δυνάμεων. Είναι βασικό μέρος της ανάγνωσης της περιόδου, την οποία το Μαξίμου έχει καταγεγραμμένη ως παράδειγμα προς αποφυγή. Κάθε απόπειρα ωραιοποίησης ή ιστορικού «λίφτινγκ» του 2015 θεωρείται πολιτικά ύποπτη.
Η «επανεκκίνηση» που δεν πείθει
Όπως παρατηρεί κυβερνητική πηγή, «ο κ. Τσίπρας προσπαθεί σήμερα να βρει πατήματα για το rebranding του. Ας κάνει με το “κιλό” το rebranding, όμως η ιστορία δεν αλλάζει, ούτε ξαναγράφεται. Οι μαύρες εκείνες ημέρες έχουν ξεκάθαρους πρωταγωνιστές».
Η φράση αυτή, που αποτυπώνει συνολικά τη στάση του πρωθυπουργικού επιτελείου, συνοδεύεται από μια διαρκή υπενθύμιση του τι πραγματικά έγινε. «Το τρίτο μνημόνιο δεν ήταν αποτέλεσμα εξωτερικών πιέσεων. Ήταν το τέλος μιας εσωτερικής αυταπάτης. Ήταν το αποτέλεσμα της «κωλοτούμπας» ενός πρωθυπουργού ο οποίος τάχα θα έσκιζε τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο», υπογραμμίζει κυβερνητική φωνή με γνώση των κρίσιμων ημερών.
Η αξιολόγηση έχει γίνει
Το Μαξίμου δεν δείχνει καμία πρόθεση να μπει σε νέο πολιτικό κύκλο αντιπαράθεσης με τον πρώην πρωθυπουργό. Αντίθετα, διατηρεί στρατηγική απόστασης και επιμένει στην υπενθύμιση του παρελθόντος. Ο επανερχόμενος Τσίπρας μπορεί να επιδιώκει αναβάπτιση, αλλά για την κυβέρνηση, ο απολογισμός είναι τετελεσμένος και αδιαπραγμάτευτος.
Το «rebranding» δεν αλλάζει την ουσία. Στο πολιτικό λεξικό του Μαξίμου, ο Τσίπρας παραμένει εκείνος που έκανε τους συνταξιούχους να περιμένουν στα ΑΤΜ και έφερε στη χώρα το πιο αχρείαστο μνημόνιο της δεκαετίας. Και αυτή είναι η εικόνα που θα συνεχίσει να προβάλλει κάθε φορά που ο πρώην πρωθυπουργός επιχειρεί να ξαναμπεί στο παιχνίδι.