Τα προϊστορικά οστά ενός παιδιού έχουν συναρπάσει τους επιστήμονες
Ο παλαιότερος τάφος του κόσμου, ηλικίας 140.000 ετών αποκάλυψε ένα εξαιρετικό μυστικό, που ανατρέπει όλα όσα γνωρίζαμε για τους προϊστορικούς προγόνους μας.
Βρέθηκαν λείψανα ενός παιδιού που είναι ένα μείγμα ανθρώπου και ενός άλλου μυστηριώδους είδους.
Αυτός ο αρχαίος χώρος ταφής, που βρέθηκε στην περιοχή του Λεβάντε (Μέση Ανατολή), κατέχει μερικά από τα πρώτα γνωστά στοιχεία οργανωμένης ταφής. Οι αρχαιολόγοι ενδιαφέρονται εδώ και καιρό για τα σκελετικά υπολείμματα που ανακαλύφθηκαν εκεί, αλλά εστίασαν στα οστά ενός παιδιού που πιστεύεται ότι ήταν μεταξύ 3 και 5 ετών τη στιγμή του θανάτου του.
Χρονολογούνται πριν από περίπου 140.000 χρόνια, μόνο θραύσματα της γνάθου και τμήματα του κρανίου βρέθηκαν, αλλά αυτά τα οστά λένε μια αξιοσημείωτη ιστορία. Το παιδί φαίνεται να είναι ένα υβρίδιο, με ορισμένα γονίδια σαφώς συνδεδεμένα με τον Homo sapiens, ενώ άλλα μοιάζουν με εκείνα από ένα διαφορετικό, πιθανώς άγνωστο είδος. Μια σπάνια ματιά στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης εξέλιξης και αλληλεπίδρασης.
Μελετώντας χώρους ταφής από την ίδια εποχή στη Γαλλία και την Ισπανία, οι οποίοι συνδέονταν με τους Νεάντερταλ, οι επιστήμονες παρατήρησαν ορισμένες βασικές ομοιότητες. Τα ανατομικά χαρακτηριστικά αυτού του παιδιού φαίνεται να συνυφαίνουν τόσο από τους Νεάντερταλ όσο και από τους σύγχρονους ανθρώπους. Αυτός ο υβριδισμός ανοίγει ένα συναρπαστικό παράθυρο στο παρελθόν, υποδηλώνοντας ότι οι προϊστορικοί πληθυσμοί στο Λεβάντε ήταν γενετικά και πολιτισμικά διαφορετικοί.
Ένα από τα πιο δύσκολα ερωτήματα ήταν πώς να ταξινομηθεί αυτό το παιδί. Αρχικά, ορισμένοι ειδικοί πίστευαν ότι τα λείψανα ανήκαν είτε σε έναν Νεάντερταλ είτε σε έναν πρώιμο σύγχρονο άνθρωπο. Αλλά αυτή η νέα έρευνα δείχνει προς μια μικτή κληρονομιά, θολώνοντας τις γραμμές που παραδοσιακά χώριζαν αυτά τα είδη.
Η υβριδική φύση αυτού του παιδιού μας αναγκάζει να σκεφτούμε διαφορετικά για την προϊστορία της Μέσης Ανατολής. Αντί για ξεχωριστούς πληθυσμούς, η περιοχή μπορεί να φιλοξενούσε κοινότητες με αλληλεπικαλυπτόμενα και αναμεμειγμένα γενετικά χαρακτηριστικά. Οι προϊστορικές ομάδες του Λεβάντε θα μπορούσαν να έχουν ανταλλάξει γονίδια και πολιτισμό πιο ελεύθερα από ό, τι φανταζόταν προηγουμένως.
Μια ενδιαφέρουσα ανατροπή στην ιστορία είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί σαφή, αδιαμφισβήτητα λείψανα Νεάντερταλ στην περιοχή. Αυτό αυξάνει την πιθανότητα ότι μια μοναδική γενετική γενεαλογία εξελισσόταν στο Λεβάντε – μια γενεαλογία που μοιραζόταν πολλά χαρακτηριστικά με τους Νεάντερταλ, αλλά δεν ταίριαζε απόλυτα σε καμία γνωστή κατηγορία ειδών.
Ξεκλειδώνοντας το μυστήριο: ποιοι ήταν οι γονείς του παιδιού;
Η απάντηση στο ερώτημα της γενεαλογίας του παιδιού είναι τώρα πιο επείγουσα από ποτέ. Οι γονείς προέρχονταν από δύο διακριτές ομάδες που διασταυρώνονταν ενεργά ή ήταν μέρος ενός πληθυσμού που ήδη αναμιγνύει χαρακτηριστικά από γενιά σε γενιά;
Αυτή η σκηνή υβριδισμού είναι ένα κρίσιμο κομμάτι παζλ για την κατανόηση της ανθρώπινης εξέλιξης.