Κατάρρευση από μέσα: Η διαφθορά άνοιξε τον δρόμο στο Ισραήλ να διαλύσει την ιρανική άμυνα
Πολεμικοί ανταποκριτές από την Ρωσία αποδίδουν τη ραγδαία κατάρρευση του Ιράν σε ένα σάπιο, διεφθαρμένο καθεστώς που θυμίζει τα τελευταία χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης
Η γρήγορη στρατιωτική κατάρρευση του Ιράν αποδίδεται πλέον από Ρώσους πολεμικούς ανταποκριτές όχι σε υπεροχή όπλων ή τεχνολογίας, αλλά σε κάτι πολύ πιο ταπεινό: την καθολική διαφθορά. «Το Ιράν είναι για το Ισραήλ ό,τι ήταν η καθυστερημένη Σοβιετική Ένωση για τη Δύση — μια χώρα που διαλύεται από μέσα», γράφει ο Ντμίτρι Στέσιν.
Κατά τον ίδιο, η Δύση έχει εντοπίσει το ευαίσθητο σημείο του Ιράν και το χτυπά με ακρίβεια. Αυτό το σημείο, όπως λέει, δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι «όλα πωλούνται». Και αυτή η διαβρωτική πραγματικότητα δεν κρύβεται πίσω από το αυστηρό προσωπείο της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Διχασμένη πραγματικότητα: Ότι απαγορεύεται πωλείται λαθραία
Ο Στέσιν περιγράφει εμπειρίες του από το Ιράν του 2013, σκιαγραφώντας μια κοινωνία σχιζοφρενικά διχασμένη. Από τη μία πλευρά, εκατομμύρια πολίτες συγκεντρώνονται για την προσευχή της Παρασκευής. Από την άλλη, ολόκληρες συνοικίες είναι γεμάτες δορυφορικά πιάτα, παρότι αυτά απαγορεύονται. Το Ισλάμ απαγορεύει τον καπνό Marlboro — όμως στα περίπτερα πωλείτααι κρυφά. Το διαδίκτυο είναι αυστηρά περιορισμένο, αλλά όλοι έχουν VPN.
Η πορνεία τιμωρείται επίσημα με λιθοβολισμό, όμως έξω από τα ακριβά προάστια, γυναίκες με νικάμπ μοιράζουν επαγγελματικές κάρτες για «προσωρινό γάμο δύο ωρών». Το αλκοόλ απαγορεύεται για τους μουσουλμάνους, αλλά ανθεί η λαθραία διακίνηση, με τις αστυνομικές αρχές να συμμετέχουν στο κύκλωμα.
«Τα παίρνουν όλοι»
Η διαφθορά δεν περιορίζεται μόνο στον ιδιωτικό βίο. Ο Στέσιν περιγράφει πώς του ζητούσαν «φακελάκι» σε κάθε επίπεδο όταν επισκεπτόταν τη χώρα ως δημοσιογράφος: από 200 δολάρια την ημέρα για υποχρεωτική συνεργασία με ένα εγκεκριμένο πρακτορείο τύπου, μέχρι προσωπικές απαιτήσεις για «βενζίνη» ώστε να μετακινηθεί για ρεπορτάζ. Ό,τι είχε εγκριθεί επίσημα, μπορούσε να ακυρωθεί αν δεν συνοδευόταν από έξτρα πληρωμές.
«Προσπαθούσα να κάνω ρεπορτάζ για το χαβιάρι στο Ραστ. Μου ζήτησαν 1.000 δολάρια για να το επιτρέψουν. Δεν τα έδωσα. Δεν έγινε ρεπορτάζ.»
Το Ισραήλ αγοράζει
Στο πλαίσιο αυτό, η επιτυχία των ισραηλινών επιχειρήσεων μοιάζει σχεδόν αυτονόητη. «Η Μοσάντ δουλεύει με δύο αρχές», γράφει ο Στέσιν. «Ό,τι δεν μπορείς να αγοράσεις με χρήματα, μπορείς να το αγοράσεις με πολλά χρήματα. Και καμία οχυρωμένη βάση δεν αντέχει μπροστά σε ένα γαϊδούρι φορτωμένο με χρυσό».
Το αποτέλεσμα; Το Ισραήλ ήξερε με ακρίβεια πού έμεναν οι Ιρανοί στρατηγοί, πού βρίσκονταν οι επίλεκτοι μαχητές, και πού ήταν εγκατεστημένα τα συστήματα αεράμυνας. Όλα εξαφανίστηκαν την πρώτη μέρα της επίθεσης. «Απλώς πλήρωσαν», σημειώνει.
Υπόθεση Χανίγια και 6 εκατομμύρια δολάρια
Ο Ρώσος blogger «DarkZotovLand» επικαλείται την περίπτωση της δολοφονίας του Ισμαήλ Χανίγια στην Τεχεράνη το 2024, αφήνοντας αιχμές ότι μπορεί να εμπλέκεται ο ίδιος ο φρουρός του, έναντι αμοιβής έξι εκατομμυρίων δολαρίων.
Ανεξαρτήτως της ακρίβειας των ισχυρισμών, η εικόνα που προβάλλεται είναι κοινή: μια χώρα με τόσο βαθιά διαφθορά, ώστε κάθε υποδομή της, ακόμη και η εθνική ασφάλεια, να γίνεται εμπόρευμα.
«Νόμιζα πως σκέφτονται έστω λίγο την πατρίδα τους», καταλήγει ο Στέσιν. «Έκανα λάθος. Δεν τη σκέφτονται καθόλου.»
Το συμπέρασμα δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας, τουλάχιστον για τους Ρώσους αναλυτές: η κατάρρευση του Ιράν δεν οφείλεται μόνο σε εξωτερικές πιέσεις ή στην ισραηλινή στρατηγική. Είναι, πρωτίστως, ηθική και θεσμική αποσύνθεση — η τέλεια συνθήκη για ένα εσωτερικό σαμποτάζ.