Η κρίσιμη ηλικία των 15-17: Πώς θα προετοιμάσετε το παιδί σας για ανεξαρτησία στην ενηλικίωση

Μικρές ασκήσεις αυτονομίας: Παραδείγματα που χτίζουν υπευθυνότητα

Η μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση δεν ξεκινά την ημέρα των 18ων γενεθλίων. Αρχίζει πολύ νωρίτερα, γύρω στα 15, όταν ο έφηβος αρχίζει να διαμορφώνει τον δικό του ρυθμό, να διεκδικεί περισσότερη αυτονομία και να παίρνει τις πρώτες του αποφάσεις, κάποιες μικρές, κάποιες που θα τον ακολουθούν για καιρό. Δεν πρόκειται μόνο για μια μεταβατική περίοδο, αλλά για μια προσομοίωση της ενήλικης ζωής.

Σε αυτό το κρίσιμο στάδιο, ο ρόλος του γονέα είναι να στηρίξει χωρίς να ελέγχει, να καθοδηγήσει χωρίς να περιορίζει.

Οικονομική παιδεία στην πράξη

Παρά την έκρηξη ψηφιακών επιλογών, η χρηματοοικονομική κατάρτιση των εφήβων στην Ευρώπη παραμένει χαμηλή, αν αναλογιστεί κανείς ότι μόνο 18% φτάνει σε υψηλά επίπεδα κατανόησης βασικών εννοιών όπως οι τόκοι ή ο πληθωρισμός, σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τον γονέα, αυτό το κενό φανερώνει την ανάγκη να δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον όπου το παιδί θα πειραματιστεί με αληθινά χρήματα και θα εκπαιδευτεί σταδιακά.

Η διαχείριση χρημάτων για έναν έφηβο δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκη. Το ζητούμενο δεν είναι να γνωρίζει τη θεωρία των επενδύσεων ή να φτιάξει ολοκληρωμένα σχέδια προϋπολογισμών. Η αφετηρία είναι να αρχίσει να σκέφτεται τι σημαίνει μια καλή οικονομική συμφωνία, ποια είναι η διαφορά μεταξύ ανάγκης και επιθυμίας, πόσο γρήγορα εξαντλείται το χαρτζιλίκι και κατά πόσο αξίζει να κρατήσει κάτι στην άκρη. Αυτές οι απλές ερωτήσεις δημιουργούν οικονομική συνείδηση και προσφέρουν το πιο χρήσιμο μάθημα που μπορεί να πάρει ένας έφηβος πριν γίνει 18: Ότι τα χρήματα, όπως και ο χρόνος, είναι πεπερασμένα. Και ακριβώς επειδή δεν είναι απεριόριστα, χρειάζονται σωστές επιλογές.

Οικογένεια

Ανεξαρτησία: Από τη θεωρία στην καθημερινότητα

Η ανεξαρτησία καλλιεργείται μέσα από απλές, καθημερινές ευκαιρίες. Στην πράξη σημαίνει πρωτοβουλίες που αγγίζουν την τσέπη, το ρολόι και το ημερολόγιο του εφήβου. Ένας γονέας μπορεί να ξεκινήσει δίνοντας στο παιδί την ευθύνη της εβδομαδιαίας μετακίνησης, αναθέτοντάς του να υπολογίσει πόσα εισιτήρια για τα ΜΜΜ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει για να μετακινηθεί για το φροντιστήριο ή τις εξωσχολικές δραστηριότητές του. Την επόμενη εβδομάδα μια άλλη πρακτική μπορεί να είναι ένα μικρό οικογενειακό τραπέζι. Ο γονέας, για παράδειγμα, μπορεί να ζητήσει από τα παιδιά του να αναλάβουν να ορίσουν το μενού, να δημιουργήσουν μια λίστα με όλα τα απαραίτητα και να μείνει εντός ενός συμφωνημένου προϋπολογισμού. Αυτά τα φαινομενικά απλά σενάρια ενισχύουν τη λήψη αποφάσεων, τη διαχείριση κόστους και την επίγνωση των καθημερινών αναγκών.

Οι γονείς, επίσης, αντί να δώσουν κατευθύνσεις για το πού και πώς τα παιδιά τους θα πρέπει να ξοδέψουν το χαρτζιλίκι τους, να ανοίξουν έναν δημιουργικό διάλογο. Ποια έξοδα είναι άμεσα, ποια μπορούν να περιμένουν και ποια σχετίζονται με έναν πιο μακροπρόθεσμο στόχο; Αφού πραγματοποιηθεί αυτή η συζήτηση γονείς και παιδιά μπορούν να καταλήξουν σε μια συμφωνία: Αν, για παράδειγμα, ο έφηβος καταφέρει να αποταμιεύσει, για μια εβδομάδα ένα συμφωνηθέν ποσό, οι γονείς θα ενισχύσουν την προσπάθειά του για να επιτύχει τους μακροπρόθεσμους στόχους του – για μια εκδρομή, ένα gadget κ.ά.. Αυτή η διαδικασία μπορεί να επαναλαμβάνεται σε εβδομαδιαία βάση, καλλιεργώντας έτσι την συνέπεια, μια συμπεριφορά που θα τον ακολουθούν στην ενήλικη ζωή του.

Ένα ακόμη σενάριο εκπαίδευσης μπορεί να αφορά μικρά projects, π.χ. αναβάθμισης του κινητού. Αντί οι γονείς να προσφέρουν την πλήρη κάλυψη του κόστους, μπορούν να προτείνουν στο παιδί τους να συγκεντρώσει ένα μέρος του ποσού από το χαρτζιλίκι του, δημιουργώντας έναν ψηφιακό ή φυσικό κουμπαρά. Παράλληλα, μέχρι να συμπληρωθεί το ποσό που χρειάζεται, οι γονείς ενθαρρύνουν το παιδί τους να μελετήσει τα χαρακτηριστικά του νέου μοντέλου, τι περιλαμβάνεται στη συσκευασία ή αν χρειάζονται επιπλέον αξεσουάρ και άρα επιπλέον έξοδα, ακόμα και αν υπάρχει δυνατότητα μεταπώλησης του παλιού κινητού. Με αυτόν τον τρόπο, η αγορά δεν είναι πια μια παρορμητική κίνηση, αλλά το αποτέλεσμα ουσιαστικής έρευνας και προγραμματισμού – ένα πλήρες μάθημα για την αξία των χρημάτων και τον κύκλο ζωής ενός προϊόντος.

Οικογένεια

Σύγχρονες λύσεις για σύγχρονες ανάγκες

Στην εποχή των ηλεκτρονικών πορτοφολιών και των ανέπαφων συναλλαγών, το χαρτζιλίκι δεν δίνεται πλέον σε χαρτονομίσματα. Η εποπτεία μέσα από εφαρμογές επιτρέπει στον γονέα να βλέπει σε πραγματικό χρόνο πού κατευθύνεται κάθε ευρώ, κι αυτό χωρίς να ακυρώνει την ιδέα της ελευθερίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, η υπηρεσία Eurobank Teens προσφέρει έναν απτό και πρακτικό τρόπο να συμβεί αυτή η μετάβαση στην ενηλικίωση ομαλά. Μέσα από την άυλη προπληρωμένη κάρτα για παιδιά, την Prepaid Visa Eurobank Teens, που εκδίδει ο γονέας μέσω της εφαρμογής Eurobank Mobile App, οι νέοι 15 έως και 17 ετών μπορούν να διαχειρίζονται το δικό τους χαρτζιλίκι με πραγματικούς όρους ανεξαρτησίας, ενώ προσαρμόζουν την εμφάνιση της εφαρμογής, επιλέγοντας διαφορετικό θέμα και τη δική τους φωτογραφία προφίλ. Ταυτόχρονα, οι γονείς έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν τις συναλλαγές, να φορτίζουν την κάρτα όποτε χρειαστεί, να την παγώνουν προσωρινά αν υπάρξει ανάγκη, και, το κυριότερο, να δίνουν χώρο στο παιδί να μάθει από τις επιλογές του. Χωρίς να χάνουν τον έλεγχο και χωρίς να επιβάλλονται.

Όσο περισσότερος χώρος δίνεται στα παιδιά να πειραματιστούν —με τις μετακινήσεις τους, το χρόνο τους και, κυρίως, τα χρήματά τους— τόσο πιο έτοιμα θα φτάσουν στην ενηλικίωση. Και τότε η ανεξαρτησία δεν θα είναι ένα άλμα στο κενό, αλλά φυσική συνέχεια όσων έμαθαν μέσα στο σπίτι.


Πηγή

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here