Ο θρίαμβος του Σον Μπέικερ και της ταινίας του “Anora” στα βραβεία Όσκαρ επισκίασε τους πάντες
«Το να βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο με ταινίες σαν το “Wicked”, μια υπέροχη ταινία που είναι όμως τελείως διαφορετική και έγινε με 100 φορές περισσότερα χρήματα από τη δική μας, σημαίνει ότι κάτι καλό κάνουμε», έλεγε ο Σον Μπέικερ, ο σκηνοθέτης του «Anora» μετά τον θρίαμβο των πέντε Όσκαρ για την ταινία του. Σημειώστε ότι ο Μπέικερ έγινε ο πρώτος σκηνοθέτης στην ιστορία των βραβείων που απέσπασε τέσσερα Όσκαρ για την ίδια ταινία.
Από την πλευρά της, η πρωταγωνίστριά του, Μάικι Μάντισον, που «έκλεψε» το Όσκαρ α’ γυναικείας ερμηνείας από την Ντέμι Μουρ, τόνιζε μετά τη βράβευση ότι «προσπαθώ να θυμίζω στον εαυτό να παραμένει παρούσα σε όλο αυτό. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον αλλά αυτό που θέλω είναι να συνεχίσω να γυρίζω ταινίες και να δουλεύω με ανθρώπους που με εμπνέουν και που αφηγούνται συγκλονιστικές ιστορίες. Προς το παρόν γυρίζω σπίτι μου να συμμαζέψω το χάος που προκαλούν τα καινούρια κουταβάκια μου και αυτό θα με προσγειώσει στη Γη».
Η «Emilia Perez» του Zακ Οντιάρ έμεινε με δύο βραβεία (β’ γυναικείας ερμηνείας για τη Zόι Σαλντάνα και καλύτερου τραγουδιού για το “El Mal”) από 13 υποψηφιότητες, όπως όλοι γνωρίζαμε προκαταβολικά, μετά το «σκάνδαλο» με τις ρατσιστικές αναρτήσεις της πρωταγωνίστριας Κάρλα Σοφία Γκασκόν από το παρελθόν.
Ο Εϊντριαν Μπρόντι του «The Brutalist» κατάφερε να κρατήσει το προβάδισμα απέναντι στον Τίμοθι Σαλαμέ και να πάρει το δεύτερο Όσκαρ α’ ανδρικής ερμηνείας στην καριέρα του, μετά τον «Πιανίστα», αλλά και να παραμείνει ο νεότερος ηθοποιός στην ιστορία με το συγκεκριμένο Όσκαρ. Η Χάλι Μπέρι δεν ήταν επί σκηνής για να φιληθούν περιπαθώς όπως έγινε στην πρώτη βράβευση αλλά συναντήθηκαν στο κόκκινο χαλί νωρίτερα και μας θύμισαν εκείνη την αλησμόνητη στιγμή της ιστορίας των απονομών των βραβείων.
Το «The Brutalist» του Μπρέιντι Κορμπέ δεν κατάφερε να κάνει κάτι παραπάνω από το να αποσπάσει τρία βραβεία. Αν και είχε ρεύμα από νωρίς και πήγε στην απονομή με 10 υποψηφιότητες, τελικά έφυγε με τα Όσκαρ α’ ανδρικής ερμηνείας, διεύθυνσης φωτογραφίας και μουσικής. Το Όσκαρ σκηνοθεσίας ήταν ίσως η πιο πικρή ήττα για τον Κορμπέ καθώς τα προγνωστικά τον ήθελαν φαβορί.
Ούτε το «Κονκλάβιο» του Εντουαρντ Μπέργκερ κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες. Αν και ήταν ανάμεσα στις ταινίες που φλέρταραν με το μεγάλο βραβείο της βραδιάς και είχε και οκτώ υποψηφιότητες, έφυγε μόνο με το Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου.
Η Βραζιλία έκανε τη μεγάλη έκπληξη στο Όσκαρ διεθνούς ταινίας. Το «Είμαι ακόμη εδώ» του Βάλτερ Σάλες έκοψε πρώτο το νήμα χαρίζοντας το πρώτο Όσκαρ στη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Το «Emilia Perez», εκπροσωπώντας τη Γαλλία, θα ήταν νικητής σε αυτή την κατηγορία και είχε κάποιες πιθανότητες να το πάρει ακόμα και την τελευταία στιγμή αλλά το «σκάνδαλο» της πρωταγωνίστριας τελικά κόστισε πάρα πολύ.
Μεγάλη νίκη σημείωσε και το ντοκιμαντέρ «Καμία άλλη Γη», μια παραγωγή Ισραήλ-Παλαιστίνης που αφηγείται τον ξεριζωμό των κατοίκων στο Masafer Yatta της Δυτικής Όχθης από τον ισραηλινό στρατό. Η επικράτησή του στην κατηγορία είναι και ένα μήνυμα του Χόλιγουντ προς τον πόλεμο που μαίνεται εκεί, ενώ ας σημειωθεί ότι η ταινία δεν έχει ακόμα διανομή στις ΗΠΑ.
Ιστορική ήταν και η νίκη του animation «Flow: Η γάτα που δεν φοβόταν το νερό» του Λετονού Γκιντς Zιμπαλόντις. Κόντρα στα προγνωστικά αλλά και τα υψηλά μπάτζετ άλλων υποψηφιοτήτων, η βωβή και περιβαλλοντικά ευαίσθητη ταινία κατάφερε να αποσπάσει το βραβείο και να γίνει η πρώτη ανεξάρτητη παραγωγή κινουμένων σχεδίων που κερδίζει το συγκεκριμένο Όσκαρ.
Τα Όσκαρ β’ ερμηνείας στους Κίραν Κάλκιν (Αληθινός πόνος) και Zόι Σαλντάνα (Emilia Perez) ήταν μάλλον τα μόνα σίγουρα εδώ και καιρό, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το «The substance» έμεινε εκτός μεγάλων βραβείων αν και είχε πέντε υποψηφιότητες και αρκετές πιθανότητες για κάτι καλύτερο, ιδίως για το Όσκαρ α’ γυναικείας ερμηνείας με την Ντέμι Μουρ. Η ταινία της Κοραλί Φαρζά έφυγε από την τελετή μόνο με το Όσκαρ μακιγιάζ και κομμώσεων, όπου έτσι κι αλλιώς ήταν το μεγάλο φαβορί.
Το «Wicked» πρέπει να υπολογίζεται στους μεγάλους χαμένους της βραδιάς. Το μιούζικαλ του Τζον Μ. Τσου είχε βλέψεις και 10 υποψηφιότητες αλλά απέσπασε τελικά μόλις δύο βραβεία για τα κοστούμια και την καλλιτεχνική διεύθυνση.
Συγκινητικές στιγμές ήταν τα αφιερώματα στους εκλιπόντες Τζιν Χάκμαν και Κουίνσι Τζόουνς από τον Μόργκαν Φρίμαν και τις Γούπι Γκόλντμπεργκ και Όπρα Γουίνφρεϊ αντίστοιχα.
Παραδόξως στην τελετή απονομής δεν ακούστηκαν σχόλια κατά του Ντόναλντ Τραμπ, ούτε καν το όνομά του. Οι μόνοι, ίσως, που μίλησαν πολιτικά ήταν οι συντελεστές του νικηφόρου ντοκιμαντέρ «Καμία άλλη Γη» που αναφέρθηκαν στην επίθεση του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και κάλεσαν το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ να σταματήσει να μπλοκάρει το δρόμο της δικαιοσύνης, όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν.