Τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη αποχαιρετούν η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Με ανακοινώσεις τους η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος αποχαιρετούν τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη που έφυγε πολύ νωρίς, μόλις στα 61 του χρόνια.
Η υπουργός, Λίνα Μενδώνη αναφέρει:
«Με θλίψη πληροφορήθηκα την πρόωρη απώλεια του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη, που διέγραψε μια σημαντική σταδιοδρομία υπηρετώντας τον Πολιτισμό, σε όλα τα είδη της δημοσιογραφίας, έντυπης, τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής. Άνθρωπος ευαίσθητος και πολυτάλαντος, με καυστική γραφίδα και τέμνοντα λόγο, με γνήσια αγάπη για το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μουσική, ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης διακρινόταν για τον επαγγελματισμό του, την απροκατάληπτη προσέγγιση των θεμάτων του, την ακριβοδίκαιη κριτική του. Αρετές που αποτυπώνονται και στο πλήθος των βιβλίων που καταλείπει, τα οποία συνέγραψε με πολύ μεράκι, αλλά και συστηματική έρευνα. Η φυσική του ευγένεια σε συνδυασμό με την αδιάλειπτη παρουσία του στα ΜΜΕ τον κατέστησε οικεία φιγούρα στο ευρύ κοινό και ιδιαίτερα αγαπητό στον κόσμο της Τέχνης.
Στους οικείους του, τους συναδέλφους του και τους πολλούς φίλους του απευθύνω ειλικρινέστατα συλλυπητήρια».
Από την πλευρά της η Ταινιοθήκη της Ελλάδος τονίζει:
«Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης δεν είναι πια εδώ. Και αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό σε όλη την οικογένεια της Ταινιοθήκης, την οποία αγάπησε και στήριξε από μικρός ακόμα, όταν σύχναζε στην οδό Κανάρη, “μαθητεύοντας” στους μεγάλους της 7ης Τέχνης, κοντά στην Αγλαΐα Μητροπούλου, την ιδρύτρια της ΤτΕ, και την Μόνα Μητροπούλου που πάντα μνημόνευε.
Ήταν φανατικός υποστηρικτής των δράσεων της Ταινιοθήκης, ερχόταν μάλιστα τακτικά για να προλογίσει κάποια ταινία (η τελευταία φορά ήταν τον Οκτώβριο, στο αφιέρωμα μας για την Κατίνα Παξινού), μαγεύοντας το κοινό με τα παραλειπόμενά και τα αντισυμβατικά σχόλιά του.
Ο αξιαγάπητος αυτός μύστης του σινεμά, με μακρά πορεία σε έντυπα, τηλεόραση και ραδιόφωνο, είχε απίστευτες γνώσεις για τον κινηματογράφο, ήταν λάτρης του Φίνου και ερανιστής των πιο απίθανων λεπτομερειών και περιστατικών που συνδέονται με την πορεία του “παλιού καλού ελληνικού σινεμά”. Αλλά αγαπούσε με το ίδιο πάθος και την μουσική -κάνοντας πιο ξεχωριστά και πιο μουσικά τα απογεύματα μας μέσα από την εκπομπή του “Αθήνα με ακούς;” στον Αθήνα 9,84. Και πίστευε βαθιά ότι το σινεμά (θα έπρεπε να) είναι ένα λαϊκό μέσο ευρείας απεύθυνσης.
Ίσως γι’ αυτό να μας άφησε και τόσο σημαντικά βιβλία: ένα απάνθισμα των γνώσεών του, τα 20 μοναδικά αυτά έργα, όπως το βιβλίο «Στο τέλος μιλάει το πανί», αποτελούν τεκμήρια μιας ολόκληρης εποχής.
Πληθωρικός, ευγενικός, εκκεντρικός, ευαίσθητος αλλά και αιχμηρά σταράτος, χωρίς να φοβάται να λέει αυτό που πίστευε, παθιασμένος, σκανδαλιάρης αλλά και απίστευτα τρυφερός, ο Ιάσονας, αυτό το μεγάλο, σοφό παιδί, θα μας λείψει.
Αλλά, τι λέμε; Η βροντερή φωνή και το γέλιο του του θα αντηχεί πάντα εδώ γύρω».