Ο θρύλος λέει ότι ο Θεός έστειλε στην πόλη Rungholt την κακοκαιρία ως τιμωρία για τις αμαρτίες των κατοίκων της, χιλιάδες από τους οποίους πέθαναν
Για περισσότερο από μισό αιώνα, οι ακαδημαϊκοί αναρωτιόντουσαν αν η γερμανική πόλη Rungholt ήταν ένας «μυθικός οικισμός σαν την Ατλαντίδα .
Τώρα, οι ερευνητές απέδειξαν ότι το μεσαιωνικό εμπορικό λιμάνι όντως υπήρχε, εντοπίζοντας τα ερείπια της κύριας εκκλησίας του κάτω από τη Βόρεια Θάλασσα.
Οι ειδικοί χρησιμοποίησαν μαγνητικές τεχνικές για να βρουν κάτω από τη λάσπη, την ιστορική περιοχή στα ανοιχτά της βόρειας ακτής της Γερμανίας κοντά στα σύνορα με τη Δανία.
Η εκπληκτική ανακάλυψη έρχεται περισσότερα από 660 χρόνια μετά τη βύθιση της πόλης το 1362, χτυπημένη από μια σφοδρή καταιγίδα.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Θεός έστειλε στην πόλη την κακοκαιρία ως τιμωρία για τις αμαρτίες των κατοίκων της, χιλιάδες από τους οποίους πέθαναν.
Η είδηση ανακοινώθηκε από ειδικούς, οι οποίοι διευκρίνισαν στη MailOnline ότι η ανακάλυψη της εκκλησίας έγινε μόλις πριν από τέσσερις εβδομάδες και δεν έχει καταγραφεί ακόμη σε ερευνητικό περιοδικό – και για τον λόγο αυτό δεν είναι σαφές ακόμα σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο ναός μετά από 660 χρόνια.
Αν και είναι γνωστό για τη «μυθικά υπερβολική καταστροφή» του στο έλεος μιας καταιγίδας, είναι ευρέως αποδεκτό ότι το Rungholt δεν ήταν απλώς ένας τοπικός θρύλος – αν και ορισμένοι το έχουν χαρακτηρίσει ως «Ατλαντίδα της Βόρειας Θάλασσας».
Σύμφωνα με μελέτες, το Rungholt ήταν μια πλούσια πόλη λόγω του λιμανιού της, που πιθανότατα διευκόλυνε το εμπόριο και τις υπερπόντιες συνδέσεις.
Όμως, λόγω του μεγάλου πλούτου, ο λαός του έγινε περήφανος και επιπόλαιος και έζησε μια ζωή αμαρτωλή.
Για να βρουν τον Rungholt, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό γεωεπιστημονικών και αρχαιολογικών μεθόδων για τον εντοπισμό της εκκλησίας, συμπεριλαμβανομένης της μαγνητικής βαθμονομίας. Αυτή η τεχνική – η οποία περιλαμβάνει μαγνήτες χειρός και βασίζεται στο μαγνητικό πεδίο της Γης – επιτρέπει τη χαρτογράφηση αρχαιολογικών αντικειμένων που είναι βυθισμένα κάτω από χώμα ή τη λάσπη.
Οι τεχνικές της ομάδας κατέγραψαν μια προηγουμένως άγνωστη αλυσίδα μεσαιωνικών τεχνητών τύμβων που προορίζονταν ως ασφαλείς χώροι κατά τη διάρκεια καταιγίδων.
Ένα από αυτά δείχνει δομές που μπορούν «αναμφίβολα» να ερμηνευθούν ως τα θεμέλια μεγέθους μιας εκκλησίας.
Συνολικά, τα ευρήματα στην περιοχή περιλαμβάνουν επίσης συστήματα αποχέτευσης, ένα θαλάσσιο ανάχωμα με λιμάνι παλιρροϊκής πύλης και δύο τοποθεσίες μικρότερων εκκλησιών, καθώς και τη μεγάλη εκκλησία.
«Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ευρήματος έγκειται στη σημασία της εκκλησίας ως κέντρου μιας δομής οικισμού, η οποία στο μέγεθός της πρέπει να ερμηνευθεί ως μια ενορία με ανώτερη λειτουργία», δήλωσε η Δρ Ruth Blankenfeldt, αρχαιολόγος στο Κέντρο Βαλτικής και Σκανδιναβίας. Αρχαιολογία.
Τα βασικά δείγματα και οι ανασκαφές των λασπότοπων που ελήφθησαν στην τοποθεσία θα μπορούσαν να παρέχουν περαιτέρω πληροφορίες για τη δομή και τα θεμέλια του ιερού κτηρίου.
Έχουν ήδη βρεθεί αρχαιολογικά αντικείμενα γύρω από παλιρροϊκά διαμερίσματα του κοντινού νησιού Südfall, συμπεριλαμβανομένων εισαγόμενων αγαθών από τη Ρηνανία, τη Φλάνδρα, ακόμη και την Ισπανία.
Αυτά τα αγαθά – τα οποία ήταν πιθανό στο Rungholt όταν βυθίστηκε η πόλη – περιλαμβάνουν αγγεία, μεταλλικά στολίδια και όπλα, αλλά τα νέα στοιχεία παρέχουν πιο σταθερές αποδείξεις για την ύπαρξη της πόλης.
Τώρα το Rungholt έχει βρεθεί και πλέον οι ειδικοί ανησυχούν για τις δυσκολίες διατήρησης της τοποθεσίας, η οποία απειλείται από διάβρωση.
Περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να δώσει επιστημονικά στοιχεία για τα άλλα κτίρια και τις αναλογίες της πόλης, καθώς και για τη ζωή των κατοίκων του Rungholt πριν σκοτωθούν.
Με πληροφορίες από Daily Mail