«Στιγμιότυπα» από το παρελθόν του κλίματος στη Γη σε πάγο 6 εκατομμυρίων ετών

Η επιστημονική ανάλυση του αρχαίου πάγου που λειτουργεί σαν χρονοκάψουλα ρίχνει φως στις κλιματικές συνθήκες που επικρατούσαν στη γη

Ένα κομμάτι πάγου ηλικίας 6 εκατομμυρίων ετών που κατάφερε να βγάλει μία ομάδα Αμερικανών επιστημόνων από την περιοχή Allan Hills της Ανατολικής Ανταρκτικής, ρίχνει φως στις κλιματικές συνθήκες στον πλανήτη μας.

Η έρευνα, με επικεφαλής τη Sarah Shackleton του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole και τον John Higgins του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, αποτελεί μέρος της συλλογικής εργασίας που προωθείται από το Κέντρο Παλαιότερης Εξερεύνησης Πάγου (COLDEX) και δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.

Η ανάλυση του αρχαίου πάγου, αλλά και των εγκλωβισμένων φυσαλίδων αέρα στο εσωτερικών του, λειτουργούν σαν χρονοκάψουλες που αποθηκεύουν αέρια όπως το διοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο, δίνοντας στην επιστήμη ένα μοναδικό εργαλείο για τη μελέτη της εξέλιξης του κλίματος και των ιστορικών επιπέδων των αερίων του θερμοκηπίου.

Η ομάδα διαπίστωσε ότι τα μπλοκ πάγου και φυσαλίδων αέρα που βρέθηκαν στο Allan Hills είναι ηλικίας έως και 6 εκατομμυρίων ετών. Το προηγούμενο ρεκόρ ενός συνεχούς πυρήνα πάγου διήρκεσε 800.000 χρόνια. Τα νέα δεδομένα δεν είναι συνεχή, αλλά υπερβαίνουν κατά πολύ αυτό το όριο.

Η συνάφεια αυτού του ευρήματος προκύπτει από τη δυνατότητα ανακατασκευής του κλίματος της Ανταρκτικής όταν οι παγκόσμιες θερμοκρασίες και η στάθμη της θάλασσας διατηρούσαν πολύ υψηλότερες τιμές από ό,τι σήμερα. Η έρευνα επισημαίνει ότι η περιοχή βίωσε μια προοδευτική διαδικασία ψύξης που μείωσε τις θερμοκρασίες της κατά περίπου 12 °C κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Το άρθρο περιγράφει επίσης την ανίχνευση βασικού πάγου, δηλαδή που βρίσκεται στη βάση της παγωμένης ηπείρου, που σχηματίστηκε από τη συμπίεση χιονιού ή παγωμένου εδάφους που διατηρήθηκε. Περιέχει πολύ λίγες φυσαλίδες αέρα, γεγονός που καθιστά αδύνατο τον ακριβή προσδιορισμό της ηλικίας του. Σύμφωνα με τη μελέτη, έχει εκτιμήσει υψηλότερες θερμοκρασίες από τα χρονολογημένα αρχεία και οι συγγραφείς προτείνουν ότι η προέλευσή του θα μπορούσε να συνδεθεί με τη χιλιετή πρόοδο του στρώματος πάγου της Ανατολικής Ανταρκτικής.

Η εργασία εξηγεί ότι η διαδικασία χρονολόγησης πάγου, που βασίζεται στη σύγκριση της ποσότητας αερίου αργού 40 που υπάρχει στον παγιδευμένο αέρα με την τρέχουσα ατμόσφαιρα, αποκαλύπτει ότι τα φύλλα πάγου έχουν πολύπλοκη δομή και δεν σχηματίζουν συνεχή ακολουθία.

Παρόλα αυτά, κάθε έκθεση παρέχει ένα «στιγμιότυπο» των κλιματικών συνθηκών διαφορετικών εποχών, ακόμη και από πολύ μακρινές χρονικές περιόδους.

Τα δεδομένα «στιγμιότυπου» θα επιτρέψουν την κατανόηση όχι μόνο πώς εξελίχθηκε το κλίμα στο μακρινό παρελθόν, αλλά και πώς θα μπορούσαν να συμπεριφέρονται τα φύλλα πάγου και η στάθμη της θάλασσας σε καταστάσεις υπερθέρμανσης του πλανήτη στο μέλλον.

Επιπλέον, η γραμμή έρευνας θα συνεχιστεί με περισσότερες εκστρατείες στο Allan Hills και μια μεγαλύτερη μελέτη μεταξύ 2026 και 2031.

Πηγή