Τα βαρέλια, τα οποία σφραγίστηκαν με άσφαλτο και τσιμέντο, κατέληξαν σε θαλάσσια χαρακώματα βάθους έως και 4.000 μέτρων, σε περιοχές γνωστές ως Abyssal Plains
Εκατό χρόνια επιστημονικής προόδου και γνώσης γύρω από την πυρηνική ενέργεια έχουν οδηγήσει σε αυξημένη προσοχή ως προς τη χρήση και τη διαχείριση ραδιενεργών υλικών.
Ωστόσο, μια κοινή πρακτική που ακολουθήθηκε συστηματικά σχεδόν σε όλο τον 20ό αιώνα, ενδέχεται να αποδειχθεί μια «ωρολογιακή βόμβα» με κίνδυνο για εκατομμύρια ανθρώπους.
Όλοι γνωρίζουν πλέον πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι η πυρηνική ενέργεια, με την καταστροφή του Τσερνόμπιλ το 1986 να αποτελεί τη ζοφερή υπενθύμιση. Παρά ταύτα, παραμένει σημαντική πηγή ενέργειας για πολλές χώρες, ιδιαίτερα για τη Γαλλία.
Χιλιάδες βαρέλια στον βυθό
Σύμφωνα με τη Daily Mail, μεταξύ 1946 και 1990, πολλές ευρωπαϊκές χώρες προχώρησαν στη ρίψη βαρελιών με ραδιενεργά απόβλητα στον Ατλαντικό Ωκεανό. Αν και μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί 3.355 βαρέλια, εκτιμάται ότι ο συνολικός αριθμός ξεπερνά τις 200.000 μονάδες, με βάση τα στοιχεία του προγράμματος NODSSUM.
Τα βαρέλια, τα οποία σφραγίστηκαν με άσφαλτο και τσιμέντο, κατέληξαν σε θαλάσσια χαρακώματα βάθους έως και 4.000 μέτρων, σε περιοχές γνωστές ως Abyssal Plains. Στο εσωτερικό τους βρίσκονταν διάφορα ραδιενεργά υλικά, με διαφορετικά επίπεδα επικινδυνότητας.
Η νέα γαλλική έρευνα
Ερευνητική ομάδα από τη Γαλλία ξεκίνησε προσπάθεια καταγραφής και χαρτογράφησης των θαμμένων βαρελιών, χρησιμοποιώντας σόναρ αλλά και το αυτόνομο υποβρύχιο ρομπότ UlyX.
Κατά την αποστολή εντοπίστηκαν 3.355 βαρέλια, ενώ σχεδιάζεται δεύτερη αποστολή για το επόμενο έτος, με στόχο τη μέτρηση ραδιονουκλιδίων στο νερό, στα ιζήματα και σε θαλάσσιους οργανισμούς.
Γιατί θεωρούνται επικίνδυνα
Όταν η πρακτική της υποθαλάσσιας απόθεσης ξεκίνησε, θεωρούνταν ασφαλής μέθοδος διαχείρισης ραδιενεργών αποβλήτων. Σήμερα, ωστόσο, οι επιστήμονες εκφράζουν φόβους ότι με την πάροδο του χρόνου τα υλικά αυτά θα αρχίσουν να διαρρέουν.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αφορά το θαλάσσιο οικοσύστημα. Αν οι τοξικές ουσίες εισέλθουν στην τροφική αλυσίδα, τα ψάρια και τα θαλασσινά που καταναλώνονται μαζικά από ανθρώπους μπορεί να μεταφέρουν την ακτινοβολία, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα υγείας.
Πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος;
Οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι, προς το παρόν, η αδύναμη ραδιενέργεια των αποβλήτων και το γεγονός ότι βρίσκονται σε τόσο μεγάλο βάθος μειώνουν τον άμεσο κίνδυνο για τον άνθρωπο.
Παράλληλα, όμως, τονίζουν ότι με την πάροδο των δεκαετιών ο κίνδυνος διαρροών θα αυξάνεται, και το πρόβλημα ενδέχεται να γίνει πιο έντονο.
Ένα πρόβλημα με διεθνείς προεκτάσεις
Η αποκάλυψη αυτή αναδεικνύει μια από τις πιο σκοτεινές πτυχές της πυρηνικής βιομηχανίας του 20ού αιώνα. Ενώ η τεχνολογία προχωρά και τα μέτρα ασφαλείας αυστηροποιούνται, το «απόθεμα» επικίνδυνων αποβλήτων που παραμένει στον βυθό υπενθυμίζει ότι τα λάθη του παρελθόντος μπορεί να επιστρέψουν με σοβαρές συνέπειες.
Το αν οι επόμενες έρευνες θα αποκαλύψουν διαρροές και ποια είναι τα πραγματικά επίπεδα μόλυνσης στο θαλάσσιο περιβάλλον, παραμένει ζήτημα ανοιχτό. Όμως το γεγονός και μόνο ότι εκατοντάδες χιλιάδες βαρέλια πυρηνικών αποβλήτων κείτονται στον βυθό του Ατλαντικού, δείχνει πως η ανθρωπότητα έχει μπροστά της ένα ακόμη περιβαλλοντικό ρίσκο — αυτή τη φορά με σφραγίδα από το παρελθόν.