Η Lorde αναγεννιέται μέσα από την απλότητα: Νέα μουσική, νέα ταυτότητα

Με το Virgin, η Lorde εγκαταλείπει τη χλιδή και επανέρχεται πιο αυθεντική καιεύθραυστη από ποτέ

Η Νεοζηλανδή καλλιτέχνιδα επιστρέφει πιο ανανεωμένη από ποτέ με το τέταρτο άλμπουμ της, Virgin, το οποίο κυκλοφόρησε στις 27 Ιουνίου. Πρόκειται για ένα προσωπικό έργο που σηματοδοτεί μια ριζική επανεκκίνηση: ο χωρισμός της από το παρελθόν, η μάχη με διατροφικές διαταραχές και η καλλιτεχνική επαναπροσέγγιση της ζωής στη Νέα Υόρκη συνυφαίνονται σε ένα ηχητικό τοπίο μινιμαλιστικό, αλλά γεμάτο ένταση, συναίσθημα και αποδοχή.

Αντίθετα προς τις προηγούμενες παραγωγές του Jack Antonoff, αυτή τη φορά συνεργάστηκε με τον Jim-E Stack, γνωστό για τις πιο «στεγνές» παραγωγές του. Ηχητικά, το άλμπουμ αποτυπώνει την επιθυμία της Lorde να ξεκινήσει από το μηδέν, να αναγεννηθεί μέσα από την αφαίρεση και την αποβολή κάθε περιττού. Η επιλογή αυτή δίνει χώρο στη φωνή της να κυριαρχήσει: τραχιά, ανεπεξέργαστη, ανθρώπινη.

Το εξώφυλλο είναι ένα από τα πιο αποκαλυπτικά και τολμηρά έργα τέχνης που έχει επιλέξει: μια ακτινογραφία του ίδιου της του σώματος, της πυελικής της περιοχής, όπου φαίνεται ξεκάθαρα το σπιράλ (IUD) που φοράει. Μία εικόνα που μιλά για την αναπαραγωγική αυτονομία, τη σωματική έκθεση, τον έλεγχο, τον πόνο, αλλά και την ελευθερία. Η ίδια λέει: «ήθελα κάτι που να δηλώνει απροκάλυπτα: ‘Αυτό είμαι εγώ, όπως ακριβώς είμαι. Μπείτε μέσα’».

Στο «What Was That», την πρώτη κυκλοφορία του άλμπουμ, αποτυπώνεται η μνήμη μίας ξέφρενης βραδιάς. Πρόκειται για ένα «anti- banger», ένα τραγούδι που αρνείται τη συνηθισμένη κορύφωση της ποπ, επιλέγοντας τη χαμηλόφωνη, σχεδόν ψιθυριστή ένταση. Είναι σαν υπόσχεση χωρίς λύτρωση, όπως και πολλές προσωπικές στιγμές που στοιχειώνουν αντί να λυτρώνουν.

Ακολούθησε το «Man of the Year» με κυκλοφορία στις 29 Μάιου. Ένα τραγούδι για το φύλο, την κοινωνική προσποίηση και την ελευθερία του να διαφεύγεις τους ρόλους. Η Lorde αφηγείται μια εμπειρία της στο πάρτι του GQ, όπου ένιωσε πλήρως αποσυνδεδεμένη από την εικόνα της: «Ήθελα να είμαι άνδρας, τουλάχιστον για εκείνο το βράδυ». Στο βίντεο που συνοδεύει το τραγούδι, τη βλέπουμε να δένει το στήθος της, να χορεύει ξυπόλητη πάνω σε χώμα, σαν να επιστρέφει σε μία αρχέγονη ταυτότητα. Όλα δείχνουν έναν αγώνα να αποτινάξει τις προσδοκίες, να μην είναι τίποτα άλλο παρά ο εαυτός της.

Το «Broken Glass» είναι ένα από τα πιο προσωπικά κομμάτια της: περιγράφει για πρώτη φορά ανοιχτά την πάλη με τη διατροφική διαταραχή που ξεκίνησε στην πανδημία και την αποξένωσε από τον εαυτό της και τη δημιουργικότητα της. «Ήταν σαν να μην μπορούσα να γράψω ούτε λέξη, σαν να ζούσα πίσω από θολό γυαλί», είχε πει. Το «Clearblue» είναι εξίσου φορτισμένο: ένα τραγούδι για τον φόβο, την ευαλωτότητα, αλλά και το ξάφνιασμα που νιώθει μια γυναίκα όταν συνειδητοποιεί πόσο εύθραυστο είναι το σώμα της. Το «Favourite Daughter» φέρνει μια άλλη διάσταση: την πολύπλοκη, συχνά προβληματική αλλά αναγκαία, σχέση με τη μητέρα της.

Αυτό που κάνει το Virgin τόσο συγκλονιστικό είναι ο τρόπος με τον οποίο η Lorde μοιράζεται τις πληγές της. Δεν μας προσφέρει έναν «χτισμένο» ήρωα, αλλά μια γυναίκα που βγαίνει από τη σκιά της επιβίωσης. «100 % WRITTEN IN BLOOD», δήλωσε. Και ακούγεται σε κάθε κομμάτι, κάθε αναπνοή, κάθε παύση.

Η επιστροφή της στη Νέα Υόρκη έπαιξε ρόλο κλειδί. Εκεί που κάποτε έζησε τις πρώτες καλλιτεχνικές εκρήξεις της, επέστρεψε για να ανακαλύψει ποια είναι πλέον. Ξαναβρήκε τα μικρά venues, τους φίλους της, τις νύχτες στην Canal Street, το club Baby’s All Right, μια στροφή στην ουσία και στην απλότητα. Όχι πια πλατινένια άλμπουμ ή world tours· τώρα μια ηθελημένη σμίκρυνση.

Η Lorde δεν θέλει πια να φωνάζει θέλει να ακούγεται. Και το Virgin ακούγεται σαν εξομολόγηση: όχι μόνο σε εμάς, αλλά και στον ίδιο της τον εαυτό. Δεν είναι άλμπουμ εύκολο. Δεν είναι χαριτωμένο. Δεν προσπαθεί να σε μαγέψει, αλλά να σου δείξει τι σημαίνει να στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη χωρίς φίλτρα.

Το Virgin δεν είναι απλώς μουσική είναι μια ολόκληρη αφήγηση αυτογνωσίας, πόνου, ρευστής ταυτότητας και ειλικρινούς έκθεσης. Είναι η αποδόμηση ενός pop icon και η αναγέννησή του ως ανθρώπινη, βαθιά καλλιτέχνιδα. Η Lorde δεν ξεκινά απλώς από το μηδέν επανεφευρίσκει την έννοια του πώς είναι να είσαι αληθινή.

Πηγή