Τα… δόντια τους έδειξαν οι ΗΠΑ στο Ιράν, ωστόσο το οπλοστάσιό τους εμπεριέχουν το απόλυτο υπερόπλο
Μετά την αεροπορική επίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράν στις 22 Ιουνίου, η διεθνής κοινότητα στρέφει και πάλι την προσοχή της στο αμερικανικό οπλοστάσιο.
Παρότι η επιχείρηση περιορίστηκε σε μη πυρηνικά μέσα, το μήνυμα που εξέπεμψε η Ουάσιγκτον ήταν σαφές: η ισχύς των ΗΠΑ παραμένει συντριπτική — ακόμα και όταν μένει στο παρασκήνιο.
Στην κορυφή αυτής της πυραμίδας ισχύος βρίσκεται το Trident II D5LE, ο βαλλιστικός πύραυλος που εκτοξεύεται από υποβρύχια και παραμένει, μέχρι σήμερα, το πιο τρομακτικό όπλο της αμερικανικής στρατηγικής αποτροπής.
Ο πύραυλος των βυθών με δύναμη αφανισμού
Το Trident II, στην εκσυγχρονισμένη εκδοχή D5LE (Life Extension), είναι η καρδιά των πυρηνικών υποβρυχίων των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Πρόκειται για βαλλιστικό πύραυλο με εμβέλεια άνω των 7.000 χιλιομέτρων και ικανότητα μεταφοράς έως και οκτώ πυρηνικών κεφαλών, τύπου W76 ή W88, οι οποίες μπορούν να πλήξουν πολλαπλούς στόχους μεμονωμένα (MIRVs).
Η ισχυρότερη κεφαλή, W88, διαθέτει ισχύ 475 κιλοτόνων – δηλαδή 475.000 τόνοι ισοδύναμης TNT. Για σύγκριση, η βόμβα που ισοπέδωσε τη Χιροσίμα είχε ισχύ περίπου 15 κιλοτόνων.
Το σημαντικότερο στοιχείο όμως, είναι πως το Trident εκτοξεύεται αθόρυβα από τον βυθό, από πυρηνοκίνητα υποβρύχια όπως τα Ohio-class, και έχει σχεδιαστεί για να επιβιώσει ακόμη και σε περίπτωση πρώτου πλήγματος, εξασφαλίζοντας την ικανότητα των ΗΠΑ να ανταποδώσουν με απόλυτη καταστροφή.
Η «μαλακή» αλλά εντυπωσιακή ισχύς της MOP
Από την άλλη πλευρά, η GBU‑57A/B MOP (Massive Ordnance Penetrator) είναι η μεγαλύτερη μη πυρηνική βόμβα στο αμερικανικό οπλοστάσιο. Ζυγίζει πάνω από 13 τόνους, έχει σχεδιαστεί για να διεισδύει σε βαθιά υπόγεια καταφύγια και στρατηγικούς στόχους και μεταφέρει εκρηκτικό φορτίο περίπου 2.400 κιλών.
Η MOP μπορεί να διαλύσει σκυρόδεμα και βράχο σε βάθος έως και 60 μέτρων, κάτι που την καθιστά μοναδικό όπλο για προληπτικά ή αποκεφαλιστικά χτυπήματα κατά υπόγειων εγκαταστάσεων, όπως πυρηνικά εργαστήρια ή διοικητικά κέντρα.
Ωστόσο, παραμένει ένα συμβατικό όπλο. Παρά το εντυπωσιακό της μέγεθος, η πραγματική εκρηκτική της ισχύς ανέρχεται σε περίπου 3,5 τόνους TNT.
Trident vs MOP
Η ισχύς της βόμβας GBU-57A/B MOP ανέρχεται σε περίπου 3,5 τόνους TNT (τρεις και μισοί τόνοι ισοδύναμου εκρηκτικού). Από την άλλη πλευρά, η πυρηνική κεφαλή W88 που φέρει ο Trident II έχει ισχύ 475.000 τόνων TNT.
Αν γίνει απλή αριθμητική διαίρεση:
475.000 ÷ 3,5 = 135.714
Αυτό σημαίνει πως ο Trident II με πυρηνική κεφαλή W88 είναι περίπου 135.700 φορές πιο ισχυρός από τη MOP.
Ακόμα και στην περίπτωση που χρησιμοποιηθεί η μικρότερη κεφαλή W76, με ισχύ 100.000 τόνων TNT, ο Trident II παραμένει 28.571 φορές ισχυρότερος από τη MOP.
Με λίγα λόγια: ενώ η MOP είναι το πιο ισχυρό μη πυρηνικό όπλο των ΗΠΑ, το Trident II D5LE ανήκει σε άλλη κατηγορία — αυτή της καθολικής καταστροφής. Η διαφορά τους δεν μετριέται σε “ισχύ πυρός”, αλλά σε διαφορά φιλοσοφίας: πλήγμα ακριβείας, έναντι αφανισμού.
Πολιτικό μήνυμα ή υπενθύμιση τρόμου;
Η Ουάσιγκτον, επιλέγοντας να χρησιμοποιήσει συμβατικά μέσα στην επίθεση της 22ης Ιουνίου, έστειλε ένα σύνθετο μήνυμα: αφενός, ότι διατηρεί την ψυχραιμία και τον έλεγχο, και αφετέρου, ότι τα όπλα μαζικής καταστροφής υπάρχουν — και είναι έτοιμα να χρησιμοποιηθούν αν χρειαστεί.
Το Trident II D5LE δεν πέταξε στις 22 Ιουνίου. Όμως η ύπαρξή του και μόνο, αθέατη κάτω από τα νερά των ωκεανών, αρκεί για να διαμορφώνει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ με μια σκιά τρόμου.