Η τροπή που έλαβε το Συνέδριο δείχνει εκ πρώτης όψεως να ευνοεί τον Σωκράτη Φάμελλο, ο οποίος φαίνεται να βγαίνει πιο ενισχυμένος από τη διαδικασία.
Μέχρι το μεσημέρι της Πέμπτης όλα έδειχναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε ένα ακόμη εκρηκτικό συνέδριο.
Οι συνεδριάσεις της ΚΕ που είχαν προηγηθεί είχαν δώσει αρκετά δείγματα γραφής ότι στο Συνέδριο θα βλέπαμε επικές μάχες επί των θέσεων και του καταστατικού που θα «συντροφεύουν» το κόμμα για τα επόμενα χρόνια. Ταυτόχρονα, οι λεκτικές υποσχέσεις ότι «θα τα πούμε στο συνέδριο» ενίσχυαν σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση ότι το συνέδριο γινόταν για να λυθούν λογαριασμοί που έρχονταν από την εφιαλτική για τον ΣΥΡΙΖΑ εποχή Κασσελάκη. Σε αυτά, ήρθε τις τελευταίες ημέρες να προστεθεί το ναυάγιο της πρότασης σύστασης προανακριτικής επιτροπής που κατατέθηκε για λίγες ώρες και στη συνέχεια ακυρώθηκε λόγω της πρωτοφανούς υπαναχώρησης των «kasselistas», κάτι το οποίο επίσης θεωρούνταν ότι θα έφερνε γκρίνιες.
Ωστόσο, το ίδιο το συνέδριο έδειξε μια διαφορετική εικόνα. Οι εντάσεις και οι επικριτικές ομιλίες συνέδρων, δεν αφορούσαν τις προσωπικές έριδες, τους ανταγωνισμούς και τις εσωκομματικές πικρίες, αλλά έγιναν επί πολιτικών ζητημάτων, σημαντικών μεν, αλλά χωρίς χαρακτήρα «παραπολιτικών».
Ακόμη και η βασικοί πόλοι εντός του κόμματος, δηλαδή αυτός του προέδρου Σωκράτη Φάμελλου και εκείνος του Παύλου Πολάκη, οι οποίοι αναμενόταν να αναμετρηθούν με σκληρούς όρους στο «γήπεδο», τελικά, πέραν των ήδη εκπεφρασμένων πολιτικών διαφωνιών επί της στρατηγικής και της τακτικής του κόμματος, δεν μπήκαν σε «ρύθμιση» σύγκρουσης.
Σε αυτό το τελευταίο βοήθησε ενδεχομένως και η σημαντική δουλειά που είχε κάνει η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ως επικεφαλής της Επιτροπής Θέσεων, όπου με «μαεστρικό» τρόπο κατάφερε να ενσωματώσει σειρά προτάσεων από όλες τις πλευρές, «μαλακώνοντας» έτσι σε έναν βαθμό τις αιχμές.
Πρακτικά το συνέδριο ξεκίνησε ως μια «πολλά υποσχόμενα» μάχη χαρακωμάτων, όπου στη μία πλευρά θα βρισκόταν ο Σωκράτης Φάμελλος με τα στελέχη που τον στηρίζουν και στην άλλη ο Παύλος Πολάκης, μαζί με τον Νίκο Παππά, και τον Χρήστο Σπίρτη, καθώς πολλοί εκτιμούσαν ότι οι τρεις αυτοί πολιτικοί είχαν βρει κοινό βηματισμό. Και ενώ ξεκίνησε έτσι, τελικά τελείωσε με τον κ. Πολάκη να μην είναι «στα μαχαίρα» με τον κ. Φάμελλο, και την τριπλέτα Πολάκης, Παππάς και Σπίρτζης να «σπάει» στα τρία.
Ο παράγοντας Τσίπρας
Ωστόσο, ο «ελέφαντας στο δωμάτιο» δεν ήταν άλλος από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δύο ημέρες πριν το συνέδριο, με την ομιλία του άνοιξε νέες συζητήσεις ως προς τις ακριβείς προθέσεις του, αφού για την πλειονότητα των συνέδρων, η επανενεργοποίησή του εντός των επόμενων μηνών είναι ήδη αποφασισμένη.
Για τον λόγο αυτόν, στα πηγαδάκια του Συνεδρίου μπορούσε κανείς να διακρίνει αγωνία τόσο για το μέλλον του κόμματος, αλλά και για το αν χωράνε όλοι από τον ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι δυνητικά δημιουργήσει ο πρώην Πρωθυπουργός.
Ωστόσο, αυτή η ξαφνική αναστάτωση που προκάλεσε η ομιλία Τσίπρα και όλη η συζήτηση που ακολούθησε στα ΜΜΕ, ενδεχομένως και να ενίσχυσε τα χαρακτηριστικά αυτοσυντήρησης του ΣΥΡΙΖΑ, αφού το κοινό συμπέρασμα των περισσότερων ομιλιών ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει με τον έναν τρόπο ή τον άλλο τρόπο να πρωταγωνιστεί σε οποιαδήποτε μελλοντική μετωπική κίνηση στον προοδευτικό χώρο. Διαφοροποιήσεις, ενστάσεις και διαφωνίες ήταν υπαρκτές και πράγματι δημιουργούν πολλά διαφορετικά σενάρια για το πώς θα είναι η επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ αν κινηθεί ο Αλέξης Τσίπρας. Όμως, το κύριο συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν πάρα πολλά στελέχη διαφορετικών «αποχρώσεων» με τα οποία μίλησε το newsbomb.gr συνηγορούν ότι η λύση για τον προοδευτικό χώρο μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ και εκτιμούν ότι αυτό είναι το πραγματικό πολιτικό μήνυμα που παρήγαγε μέσα από τις εργασίες του το 5ο Συνέδριο.
Ενίσχυση και επανεκκίνηση
Η τροπή που έλαβε το Συνέδριο δείχνει εκ πρώτης όψεως να ευνοεί τον Σωκράτη Φάμελλο, ο οποίος φαίνεται να βγαίνει πιο ενισχυμένος από τη διαδικασία.
Είναι ενδεικτικό άλλωστε ότι όλες οι προτάσεις που είχαν γίνει για τις θέσεις και το καταστατικό από την «προεδρική» πλευρά έγιναν δεκτές με μεγάλα ποσοστά, ενώ το περιβάλλον του Σωκράτη Φάμελλου εκτιμά ότι το χειροκρότημα στο τέλος από όλο το στάδιο ήταν ξεκάθαρη ψήφος εμπιστοσύνης προς τον πρόεδρο.
Πολλά στελέχη πάντως τονίζουν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει «ξοδέψει τις ζωές του» και ότι αυτή είναι η τελευταία του ευκαιρία να δείξει ότι μπορεί να μετεξελιχθεί και να αναγεννηθεί μέσα από μια βαθιά διαδικασία επανεκκίνησης χρησιμοποιώντας ως αφετηρία το 5ο Συνέδριο, το οποίο πήγε καλύτερα απ’ ό,τι υπολόγιζαν και οι ίδιοι.