Τα αρχαιολογικά ευρήματα υποδηλώνουν πως η πόλη ήταν κόμβος παραγωγής κρασιού
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στα ερείπια μία εγκαταλελειμμένης εδώ και καιρό ελληνικής νεκρόπολης και παραλίμνιας πόλης από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στα δυτικά της Αλεξάνδρειας και μεταξύ της Μεσογείου και της λίμνης Μαριούτ αποκάλυψαν μία εντελώς άλλη πόλη, ήταν ήδη αρχαία όταν ο Αλέξανδρος έφτασε στην Αίγυπτο.
Η Kom el-Nugus, είναι ένας αρχαιολογικός χώρος που πήρε το όνομά του από ένα ύψωμα σε σχήμα περίπου πετάλου, εν μέσω αρχαίων ερειπίων που περιβάλλονται από οπωρώνες σύκων.
Αποδείχθηκε ότι ένας οικισμός 3.500 ετών από το Νέο Βασίλειο της Αιγύπτου βρισκόταν κάτω από τα ελληνιστικά ερείπια για χιλιάδες χρόνια. Το Νέο Βασίλειο ήταν το αποκορύφωμα της Αίγυπτου στην αρχαιότητα.
Γέννησε θρυλικούς φαραώ της 18ης και 19ης δυναστείας, όπως ο Τουταγχαμών, ο Σέτι Α’ και ο Ραμσής Β’. Θεωρείται ότι χτίστηκε γύρω στο 332 π.Χ., όταν οι Αιγύπτιοι επέτρεψαν οικειοθελώς στις δυνάμεις του Αλεξάνδρου να εισέλθουν για να τους απελευθερώσουν από την καταπιεστική περσική κυριαρχία, και κατελήφθη από τους Έλληνες για αρκετές εκατοντάδες χρόνια.
“Προς το εσωτερικό του, το περίεργο σχήμα της Κομ έχει από καιρό προβληματίσει τους επισκέπτες και η απότομη κλίση προς τα μέσα από την κορυφή του λόφου προς το κέντρο δεν μπορούσε να εξηγηθεί εύκολα”, δήλωσε ο Sylvain Dhennin του Πανεπιστημίου της Λυών στη Γαλλία, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας αρχαιολόγων που έφερε στο φως τον χαμένο οικισμό, σε μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Antiquity.
Στη μέση της Κομ βρίσκονται τα ερείπια ενός ελληνιστικού μνημείου που είναι πιθανότατα ναός, λαξευμένο από καλκαρενίτη, ένα είδος ασβεστόλιθου. Σχεδόν τίποτα δεν έχει απομείνει εκτός από τα ετοιμόρροπα θεμέλιά του. Ο Dhennin πιστεύει ότι οι αναλογίες του κτιρίου, μαζί με κάποιες μαρτυρικές επιγραφές, το ξεχωρίζουν ως ναό. Μερικά μέρη του τελικά λεηλατήθηκαν.
Ορισμένα αντικείμενα του Νέου Βασιλείου που έχουν έρθει στην επιφάνεια υποδηλώνουν τη μεγαλοπρέπεια αυτού που ήταν επίσης γνωστό ως η Χρυσή Εποχή της Αιγύπτου. Ένας αμφορέας σφραγισμένος με το όνομα Meritaten χρονολογείται από τη 18η Δυναστεία, από το 1550 έως το 1292 π.Χ., καθώς η Meritaten Tasherit ή Meritaten η Νεότερη είναι γνωστό ότι ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Ακενατόν και της Νεφερτίτης.
Το κρασί αποθηκευόταν συχνά σε αμφορείς, και τα επιπλέον ευρήματα υποδηλώνουν ότι ο αρχαίος οικισμός είχε κάποια σχέση με την παραγωγή κρασιού.
Περισσότερα αντικείμενα που βρέθηκαν στο Kom el-Nugus περιλαμβάνουν κομμάτια από ναούς της 19ης και 20ής δυναστείας, γνωστής και ως περιόδου Ramesside. Υπήρχε επίσης κομμάτι μιας στήλης σκαλισμένης με τις καρτούζες του Σέτι ΙΙ και ένας λάκκος που περιείχε πέντε μικροσκοπικά κεραμικά κύπελλα. Τα κτίρια του οικισμού ήταν κατασκευασμένα από τούβλα από λάσπη, με δύο ομάδες τους να παρατάσσονται εκατέρωθεν ενός δρόμου που κατευθυνόταν ελαφρώς προς τα νότια και διέθετε ένα σύστημα συλλογής νερού για να διατηρεί τα κτίρια στεγνά ώστε να μην καταρρέουν. Ο δρόμος αυτός διαπιστώθηκε ότι έχει ξαναχτιστεί κάποια στιγμή.
Κατά τους επόμενους μήνες θα πραγματοποιηθούν περισσότερες ανασκαφές. Τα αντικείμενα και τα απομεινάρια των κτιρίων που θα αναδυθούν μπορεί να μην είναι ένας λαμπερός χρυσός θησαυρός, αλλά δεν παύει να έχουν ανεκτίμητη αρχαιολογική αξία.